எப்படி ஓடினரோ...4
கள்ளி! முதல் நாள் ட் ரை ரன் (ஒத்திகை) பாக்கச்சே, இவளும் உறு துணை! வழி நன்றாகத் தெரியும். அழிச்சாட்டியமாக, ஏற்புடைய பாங்கியாக, டைம்-ரிலே ஸ்விட்ச் வச்சு ஆகாத்தியம் செய்திருக்காள். சிபாரிசு வேறே, என் இல்லாளிடமிருந்து! அவ நாங்கள் வரதை அந்த டீ.ஜி. போலீஸ் கிட்ட சொல்லிட்டா; அந்த குட்டியை குறுக்கு விசாரணை பண்ணவேண்டாம் என்று அன்பு கட்டளை வேறு. நேரே அவர் வீட்டுக்குப் போகச்சே மணி 7 40 காலை. அரை மணிக்குள் தாலி கட்டியாகிவிடும், நாற்பது மைல் தள்ளி இருக்கும் கிருஷ்ணன் கோயிலில் ! நல்ல இடம் பார்த்தார்கள்!
இந்த பொண்டுகள் மனசு நுட்பம். நுட்பமா? நன்னா திட்டம் போடும். பெண் மனம் அறியும்; ஆண் மனம் புரியும், அவாளுக்கு! வனஜா அம்மாவே, கிரிஜாவை இந்த மனுஷன் குறுக்குவிசாரணை பண்றதை விட, வனஜா கல்யாணமும், கார்த்தியுமா இருக்கட்டும் என்று நினைத்ததாகத் தோற்றம். கிரிஜா பாங்கி ரோலை என் ஜாய் பண்ணாள். நம்மாத்துக்காரி ஸேம்சைட் கோல் போட்றா! இது ஒண்ணு.
இன்னொண்ணு அரசு நிர்வாக நுட்பம். ஒத்துருக்கு ஒத்தர் சொற்போரும், ஆவணமறமும் நிகழ்த்தினாலும், அடிப்படையில் ஒரு ஒத்துமை இருக்கக்கூடும், ஆடிட்காரன் கிட்டக்கூட. கபூரும் (டீ.ஜி.) யும் நானும், அதற்கு முதல் நாள் தான் ஒரு கமிட்டிலே அடிச்சுண்டோம். ஆனால், ஆபத்துக்கு, சம்பத்துக்கு உதவறது உண்டு. சில சிக்கலான பெரிய மனுஷா விஷயங்களில், அவருக்கு நான் விஷயதானம் செய்தது உண்டு. ஒரு அமைச்சர் என் கிட்ட ரொம்ப உறவு கொண்டாடினார். அவர் சகவாசம் வேண்டாம்னு கபூர் தான் ஹிண்ட் கொடுத்தார். இதெல்லாம் தப்பில்லை; ஆனா, வெளிலே தெரியாது. இந்த பூவுலகம் இப்படியாக சுழன்று கொண்டிருக்கு வேளையில், அவர் வீட்டுக்குப் போனா, நாலு போலீஸ் கார்கள், சிவப்பு விளக்கு சுழல, ஊதுவதற்கு தயாராக இருந்த சங்குகளுடன் பிரஸன்னமாக இருந்தன. காக்கி தர்பாரின் பலத்தை பார்த்து குப்புசாமி திகைத்து விட்டார். ஏன் என்றால், நாங்கள் போகும் போது, அந்த விடலையின் அப்பாவுடன், டி.ஜி. பேசிக்கொண்டு இருந்தார்! அவ்வளவு ஃபாஸ்ட், நம்ம தகவல் மையம். அப்பாக்காரன் உள்ளூர் பிரபலம். ‘என் பையனுக்கா கல்யாணம்? பண்ணிக்கட்டுமே!’ என்றார், அந்த பிருகிருதி. ‘இது தேறாத கேஸு என்று சொல்லிவிட்டு, கபூர், ஒரு குப்தாவை அறிமுகம் செய்து வைத்தார். சொல்ல மறந்துட்டேனே. என்னை கங்க்ரேச்சுலேட் பண்ணார்.
எதற்கு? அதற்கு ‘வீராதி வீர, தீராதி தீர,சூராதி சூர...’தமிழ்த்தேனி சொன்னாப்லே, எனக்கு அகப்பொருள் போய், புறப்பொருள் கவனத்துக்கு வந்துவிட்டது.
“...பற்றார் தம்முனை படுமணி ஆயத்து/ ஒற்று ஆராய்ந்து வகைஉரைத் தன்று...” என்றார், ஐயனாரிதனார், வெட்சிப் படலத்தில். பெயர் புதுமையாக இல்லை? நினைவில் வைப்பது கஷ்டமா? அப்போ, நீங்கள் எப்படி உருவபஃறேர் இளஞ்சேட்சென்னியையும், சேரமான் குடக்கோ நெடுஞ்சேரலாதனையும் ஞாபகத்தில் வைத்துக்கொள்வீர்கள்? ஒரே வழி. நம்ம பசங்களுக்கு இந்த மாதிரி பெயர் வைக்கலாம். ஆனா, பூராப ெயரையும் சொல்லிக்கூப்பிடணும். ‘உருவ்! மான்! என்றெல்லாம் குறுக்ககூடாது. என்னமோ சொல்லிண்டு போறேன்!
இந்த பாடலின் பொருள்: ‘ஒற்றர் வருகை’. பாங்கியை ஒற்றனாக (ஒற்றியாக?) மாற்றியதற்காகத்தான் அவர் வாழ்த்துக்கள். குப்தா வழுக்கை. சூதானம் தெரிந்த ஸூபரிண்டெண்ட் ஆஃப் போலீஸ். வயதானவர். நிதானம். ஆனா, போலீஸ். கபூர் சொன்ன படி, ஒரு போலீஸ் அம்பேசடர் வண்டியில், சிவப்பு விளக்கு சுழல, சங்கு அலற, புறப்பாடு. மூன்று வண்டி பின்னாலே. குப்தா கிட்டே கேட்டேன். ‘இது என்ன ஸூபர் அம்பேசடராக இருக்கு?’ என்று. இது ‘ஸூப்டப் வெர்ஷன்’ (தரம் மிகவும் உயர்த்தப்பட்டது, வாங்கிய பிறகு). அந்த செலவை கணக்குலே காட்றதில்லை. ஆஃபீஸ்லே போட்டுக்கொடுத்தறாதங்கோ, என்றாரே, பார்க்கலாம். ‘ஓஹோ! அப்டியா!’ என்று கறுவிக்கொண்டே, அதை மனதின் சனி மூலையில் பதிவு செய்து கொண்டேன். ‘இதுவா கேட்கற தருணம்? டீ.ஜீ. கிட்ட ஆற அமர பேசிக்லாம்னு’. ‘ஏனு உடுக்தீரா’ ந்னு ஆகிவிடுமே!
ஒரு அரண்மனை வாசலில் நிதானமாக இறங்கினோம். காஃபி, டிஃபன். இது ஒரு அரசாங்க கஸ்ட்ஹெளஸ்-கம்-டூரிஸ்ட் லாட்ஜ். ஒரு பெரிய வட இந்திய பார்ட்டி இறங்கி இருந்தது. அவுக வீட்டு கல்யாணம் முடிஞ்சாச்சு. விமான தளத்துக்கும், ரயில் பிடிக்கவும் போகணும். அந்த வீட்டுப் பெரியவர் வந்து சத்தம் போட்டார். பெரிய விஷயம் ஒண்ணுமில்லை. நம்ம பார்ட்டி என்று சந்தேஹப்பட்டு லோகல் போலீஸ் அவர்களை முடங்கி வைத்து விட்டது! குப்தா அவரை கண்டுக்கவே இல்லை. கருமமே கண்ணாயினாராக, இரு நபர்களை நம் முன் ஆஜர் பண்ணினார். பனிரெண்டு பட்டை நாமம், பட்டு வேஷ்டாடை. ரண்டு பேரும் ஒரே உதறல். அந்தோ! பரிதாபம்! ஒருவர் அழுதார். மற்றொருவர் பெருங்குரல் எடுத்து அழுதார். அந்த கிராமத்து போலீஸ், கிருஷ்ணன் கோயில் புரோகிதர்களை, தீர விசாரித்து, ‘லபக்’கி விட்டார்கள்! எனக்கு என்னவோ போல் ஆகிவிட்டது. குப்புசாமிக்கு பேஸ்து அடிச்சமாதிரி ஆயிடுத்து.
பி.கு. நான் கூட ட் ராமாவில் நடித்து இருக்கிறேன். சந்தேஹமிருந்தால், இயக்குனர் சிகரத்திடம் கேட்கவும். வசனம் எழுதியாச்சு. டச்-அப் பண்ணாப்போச்சு. நானும் நடிக்கிறேனே, தமிழ்த்தேனீ. வனஜாவுக்கும் கிரிஜாவுக்கும் ஆள் ரெடி.
இந்த ஃபாண்ட் படுத்தல் உங்களை படுத்த வில்லையே. எதற்கும், இரண்டையும், பிடிஃப் கோப்பில் இணைத்து விட்டேன்.
No comments:
Post a Comment