இன்னம்பூரான் பக்கம் – 13 ‘…இந்த Authenticity பற்றி சில மேற்கோள்களை எழுதி வைத்துக்கொண்டேன். அது என்னை படுத்திய பாடு பற்றி, இன்னம்பூரான் பக்கம் -13ல் எழுதுகிறேன். இந்த கட்டுரை நீண்டு விட்டது…’ என்று 12வது பதிவில் கூறப்பட்ட நிகழ்வுக்கு இப்போது மணி விழா எடுக்கலாம். அறுபது வருடங்கள் சுற்று ஒன்று முடிந்து விட்டதல்லவா!  அந்த மேற்கோள்கள் Jean Paul Sartre என்ற ஃப்ரென்ச் சிந்தனையாளரின் கருத்துக்கள். அதற்கு வருமுன் அவர் ‘சொற்கள்’ என்ற தலைப்பில் தன்னுடைய பாலப்பருவத்தைப் பற்றி எழுதிய ஒரு கவிதையை சற்றே பார்ப்போம். ‘ஓதாமல் ஒருநாளும் இருக்கவேண்டாம்’ என்ற வைரவரியை ஒரு சமயக்கோட்பாடு போல அவர் அந்த சிறுவயதிலேயே போற்றியது குறிப்பிடத்தக்கது. தன்னுடைய தாத்தாவின் நூலகம் தான் தன்னுடைய அறிவை வளர்த்தது என்று நினைவுகளை அசை போதும் அவர் அந்த தேட்டல் தன் வாழ்நாள் முழுவதையும் ஆக்ரமித்துக் கொண்டது என்கிறார். சிறுபிள்ளை விளையாட்டுகளில் அவர் மனம் செல்லவில்லை. ‘புத்தகங்களே எனக்குப் பக்ஷிகள், பறவைக்கூடுகள், எனக்குப் பிரியமான பிராணிகள், டேரா, நந்தவனம்… இவ்விந்தையுலகின் வண்ணத்தையும், உருவங்களையும் சதா மாற்றிக்கொண்டே இருக்கும் மாயக்கண்ணாடி, இந்த நூலகம்’ என்கிறார். அந்த விந்தையை பார்த்து விடுவோம். இடைவிடாதத் தத்துவ விசாரணையும், கடைந்தெடுத்த சிந்தனை கருவூலங்களும், இலக்கியபடைப்பின் உன்னதமும், பிற்காலத்தில் அரசியல் அலசல்களும், அவருக்கு ஆதரவு அளிக்கத் தயங்கினாலும், புகழை வாரிக்கொடுத்தன. எட்மண்ட் ஹோசர்ல் என்ற ஜெர்மானிய சிந்தனையாளரின் சிந்தனைக்களம் தான் இவருடைய தத்துவ விசாரணையின் வேர். எட்மண்ட் ஹோசரிலின் சிந்தனைக்களத்தின் ஊற்று தொன்மையான இந்திய வேதாந்த விசாரணைகள் என்பதும் யாவரும் ஒத்துக்கொண்ட உண்மை. நாம் இந்தக் கட்டுரையில் அந்தப்பக்கம் போனால், திசை மாறி விடுவோம். மனோதத்துவ சாத்திரத்தில் (உளவியல் என்ற சொல் எனக்கு சம்மதம் இல்லை.) ஒரு நான்காவது ராஜபாட்டை அது. முன்னுரைக்கே நூறு கட்டுரைகள் தேவை. எனவே, இந்த Authenticity பற்றி மட்டுமே இன்று சிந்தனை பரிமாற்றம். ஆங்கில சொற்களை கலப்பது இன்றியமையாதத் தேவை. பொறுத்தாள்க. மனது வேறு;சித்தம் வேறு. சேதனா, பிரஞ்ஞை என்ற வடமொழிச்சொற்கள் உணர்ச்சியையும், விழிப்புணர்வையும், மனத்தின் சிந்தனையை சித்தம் அலசியபின் கிடைக்கும் மகத்துவத்தையும் உள்ளடக்கியும், கடந்தும் இயங்கும் உயர் நிலைகள். அவற்றில் எது முதலில் வரும் என்று சொல்ல இயலாது. மனம் இல்லாமல் சித்தம் இல்லை; சித்தம் இல்லாமல் சேதனம் இல்லை; சேதனம் இல்லாமல் பிரஞ்ஞை இல்லை; பிரஞ்ஞை இல்லாமல் நிறைவாழ்வே இல்லை என்றால் அது மிகையாகாது. அது மோனம் என்ற உச்சியை தொடவும் இல்லை. மோனம் பற்றிய மேற்கத்திய சிந்தனைகள் அறிய ஆல்டோஸ் ஹக்ஸ்லீ என்ற சிந்தனையாளரின் ‘Perennial Philosophy’ படிக்க வேண்டும். அது முக்காலும் முச்சூடும் ஹிந்து சனாதன கோட்பாடு என்பதால், முனைவர் பீ.டீ.ராஜுவின் ‘வேதாந்த சித்தாந்தங்களும்’, ஜோசஃப் காம்ப்பெல்லின் மறை பொருள் வ்யாக்யானங்களுக்குச் செல்ல வேண்டும். அதற்கெல்லாம் எப்போது காலம் வருமோ, யான் அறியேன். அந்த சேதனா/ பிரஞ்ஞைக்கு ‘ஈகோ‘ எனப்படும் சுயமரியாதை கிடையாது. ‘நல்வழிக்கு ஒரு கையேடு‘ என்ற நூலில் Jean Paul Sartre இது சம்பந்தமான ஆத்மவிசாரணை சிக்கல்களை அவிழ்க்க மிகவும் பிரயாசை எடுத்துக்கொண்டிருக்கிறார். அவர் empirical ego என்று சொல்வது சேதனா என்றும், அவர் transcendental ego என்று சொல்வது பிரஞ்ஞை என்றும் எனக்குத் தோன்றுகிறது. மற்றவர்கள் விளக்கம் அளித்தால், நன்றியுடையவனாவேன். அவர் “accessory reflection.” என்ற சொல்லை புகுத்தியுள்ளார். ஆம். அதுவும் சரி தான். இந்த சேதனா ஒரு புழு. அது பிரஞ்ஞை என்ற பட்டாம்பூச்சியாக உருவெடுக்கும் முன் இந்த “accessory reflection.” என்ற ‘ஊசலாடும் கருத்தரங்கம்’ தேவைப்படுகிறது. இல்லையெனில், அவரவர் செயல்களுக்கு மானசீக பொறுப்பு ஏற்றுக்கொள்வதிலிருந்துத் தப்பி விட சாத்தியமாகிறது. Jean Paul Sartre நம்மிடமிருந்து நாம் தப்பிச்செல்வது எப்படி என்பதை விவரித்துத்தான் Authenticity என்ற கருத்தை விளக்குகிறார். ‘நான்’ என்ற தன்மையிடமிருந்து விலக வேண்டும் என்கிறார். அது ஒரு விடுதலை என்கிறார். அந்த கருத்தை விளக்க, ipseity என்ற சொல்லைப் புகுத்துகிறர். அதுவும் ஒரு விதத்தில் சுயம் தான். தனக்குத் தானே அளித்துக்கொள்ளும் மரியாதையை விலக்கிய சுயபாவம் தான் ipseity. இதை புரிந்துகொள்வது எளிது அல்ல. சுகபிரம்மரிஷியை நினைத்துக்கொண்டால், ஓரளவு புரியலாம். இந்த சுயபாவம் தான் படைபாற்றலையும், சத்தியமான விடுதலையையும், தாராள மனப்பான்மையையும் அளிக்கிறது என்பது அவருடைய கூற்று. அது தான் Authenticity. அது ஒரு மெருகேற்றிய சிந்தனை மட்டுமே. அதில் ஆழ்ந்த சிந்தனை இல்லை என்று சொல்பவர்களும் உண்டு. அதில் வியப்பு ஒன்றும் இல்லை. ஆனால், அது ஒரு பட்டிமன்ற விவாத அணுகுமுறை மட்டுமே. சிந்தித்துப் பார்த்தால், அது ஒரு வாழ்நெறி என்பது புலப்படும் என்பதற்கு, நான் பட்ட பாடு நல்ல உதாரணம். அந்த புத்தகம் வாங்கியதில், கையில் இருந்த காசு காலி. அடுத்த வேளை சோற்றுக்கு வழியில்லை. ஆனால், Jean Paul Sartre என் முழுமனதையும் ஆக்ரமித்துக்கொண்டார். அவருடைய Authenticity சிந்தனைகள், சேதனா, பிரஞ்ஞை ஆகியவை தான் என்னை தத்துவ விசாரணையில் ஆழ்த்தியது. லெளகிக உலகில் அந்த விசாரணை மிகவும் உதவியது. ஒரு தேர்வின் போது நேர்காணலில் அளவளாவிய விஷயங்களுக்கு இவை தான் எனக்குத் துணை. வெற்றி கிடைத்தது. என் இலக்கு நோக்கி வாழ்வியலை அமர்த்திக்கொள்ள முடிந்தது. அது பழைய கதை. இன்றளவும் அந்த நான்காவது ராஜபாட்டையில் நடப்பது மனதுக்கிசைவாக இருக்கிறது. ஆக மொத்தம் ஆத்மவிசாரணை நல்லதொரு பாதை. எந்த அளவுக்கு இம்மாதிரியான கட்டுரைகளை வாசகர்கள் வரவேற்கிறார்கள் என்று தெரியவில்லை. அடுத்தப்பக்கத்தில் தடம் மாறும். இன்னம்பூரான் http://innamburan.blogspot.co.uk
உசாத்துணை: http://www.jeanpaulsartre.org/index.html நன்றி: அதீதம் March 18 03 2013: http://www.atheetham.com/?p=4252 |
|
No comments:
Post a Comment